Als je de kop zo leest en dan bedenkt dat we op een cruiseschip verblijven, doe je misschien het ergste vermoeden. Maar gelukkig ligt de waarheid ver weg van de verbeelding. Vandaag meren we voor het eerst aan en deze keer op Sicilië, Palermo om wat specifieker te zijn.

De havenplaats Civitavecchia heeft iets van een toeristische slag, maar wel één van een gedateerd format. Ik laat geen traan om het feit dat ik deze plaats snel zal verwisselen voor de luxe van het cruiseschip. Bij het ochtendgloren prijkt het blauwwitte logo van MSC aan de horizon van de haven. Hoewel horizon, eerder aan de hemel, zo hoog is dit schip.

De kelder waar we ontwaken vult zih direct met negatieve klanken. Ondanks dat ik de nacht heb zien voorbij vliegen, hebben mijn kamergenoten een andere beleving. Het comfort van de bedden was niet van dien aard dat een ieder goed heeft kunnen slapen. Hoop niet dat het een tendens wordt voor de dag.

Zo lang naar uitgekeken en dan plotsklaps is de dag daar dat we wederom afreizen om op een cruiseboot het middellandse zee gebied te bereizen. Alleen is er wel weer bijna het iconische Lequin vakantiemomentje. Nu niet een geannuleerde vlucht, geen computerprobleempje, maar nu meer een goddelijke aderlating. Je gaat bijna je afvragen hoe wij dat toch elke keer voor elkaar krijgen.