Het vertrek was lekker vroeg, half vijf weg vier uur op. Hetgeen betekende een kort nachtje. Met gesteun en gekreun ploffen wij in de gearriveerde taxi. Het was een begin van een zeer soepele reis. Van de koffers tot het ophalen van de auto. Hoewel de paspoortcontrole door sommige met wat commentaar geaccepteerd werd.

Ikzelf had mijn ogen kunnen sluiten in het vliegtuig, waardoor de vlucht super kort aanvoelde. Voor de rest van het gezelschap gold dit niet. Na de landing hadden we snel onze 'barbapappa' koffers te pakken. Barbapappa slaat op de kleuren van onze koffers; geel, roze, blauwgroen en crème. Maar dat is wel een generatie dingetje. Niet veel mensen kennen deze tekenfilm figuren nog. 

Dan ontstaat er de dag van de upsell bij het autoverhuur bedrijf. De man achter de feloranje balie probeert met alle machten en krachten een extra euro te verdienen. Het lukt hem omdat de beperkte meerkosten voor een iets grotere auto, toch wel lekker is. Buiten aangekomen staat de Toyota Corolla reeds klaar en lult een Engelstalige jonge Paul de Leeuw ons rond de auto.

Ik stap rechts in, want door de Britse historie is bepaald dat ze hier links rijden. Het zorgt ervoor dat ik geconcentreerd de eerste meters rijd. In mijn hoofd klinkt:" links... links.... ik zeg links". Na paar kilometer is het nog slechts een vage echo. Het wordt stiller in de auto en ik zie in de spiegel dat de oogjes gesloten zijn. Aangezien wij geland zijn op Lanarca en het eerst op deze reis Paphos of Pafos, beide schrijfwijzen zijn correct, aandoen, kan ik ongeveer 1,5 uur oefenen op links rijden. Ook dit gaat allemaal super vlot. Het landschap wat voorbij glijdt typeert zich compleet aan het weertype, verdord en bruin. De wegen zijn overigens ruim voldoende hier en het gedrag van het verkeer heel vriendelijk.

Doordat soepelheid centraal staat vandaag, zijn wij veels te vroeg bij het geboekte appartement.

De beheerders zijn nog bezig met schoonmaken. De man van het stel staat ons vriendelijk te woord. Het is warm en dat toont zich op zijn lichaam. De zweetparels lopen als watervallen van zijn ontblote bovenlijf af. Hij heeft een aantal leuke en goede tips.

Aangezien er al een tijd geen voeding tot ons is genomen, gebruiken wij de beschikbare tijd om even wat te eten. Wij lopen enkele minuten naar de boulevard en worden welkom ontvangen door de eerste propper. De dans of we ingaan op zijn promo praatje is kort en al snel zitten wij aan de gedekte tafel. De beste man is vriendelijk en staat ons nog even te woord. De tent heet Phivos en doet authentiek aan. Op moment dat wij plaatsnamen achter de eettafel, waren wij de enige, maar al snel volgen er meer gezelschappen. Het eten was ok en redelijk betaalbaar.

Vol goede moed lopen wij terug naar het appartement en als verwacht kunnen wij naar binnen. Het is een luxe appartement van twee woonlagen en voorzien van twee slaapkamers. Townhouse by sea geeft misschien alleen de indruk dat het direct aan zee ligt, maar de voorbij zoevende auto's illustreren een totaal ander beeld.

Het appartement is inclusief huisdieren. Al snel zitten er namelijk een moederpoes met haar drie kittens op het terras. Het gezelschap is zeer verheugd met dit tijdverdrijf dat zelfs de vermoeidheid vergeten wordt.

Na wat boodschappen en kleine rustpauze begeven wij ons in het ontluikende nachtleven van Paphos. Er wordt een maal gegeten langs de boulevard aan zee. Captain view heet het restaurant en ook dit was ok eten. Na het diner is het nog de bedoeling om wat aan de boulevard te drinken, maar de man met de hamer komt binnen. Een potje yahtzee bij het appartement is wat overblijft.

 

De volgende dag sta ik als enige fit op. Maar goed ik was dan ook de enige die in vliegtuig geslapen heeft als een roosje. Met mijn overtuigingskracht en gedekte ontbijttafel, krijg ik Ingrid zover om ook op te staan. De jongens blijven liggen. 

Wij beslissen om naar het archeologisch park van Paphos te gaan. Het is op loopafstand. Alleen de hitte valt als een warme deken over ons heen. Wij zetten door en komen een kwartier later aan bij het park. Entree kost 4 euro vijftig. Al struinend lopen wij tussen afgebrokkelde muurtjes. Hier en daar komen er prachtige mozaïek vloeren te voorschijn. 

Wat nog het benoemen waard is, zijn de prijzen van de vendingmachines. Een cola blikje is voor 1 euro aan te schaffen. Terwijl op deze locatie makkelijk het drievoudige gevraagd kan worden. 

Als wij terug arriveren spelen de jongens met onze dierlijke huisgenoten. Hoe schuw ze in het begin waren, hoe brutaal de beesten soms in de kuiten hangen. 

In de avond eten wij bij Argo, was een tip van de familie die hier in April verbleven. Heerlijk gegeten. Echte aanrader. Wij gaan er zondag op de speciale Kleftiko (lamsbout) terug. Reeds gereserveerd.

Het is een mooie afsluiter van de eerste volledige dag in Paphos. Alhoewel voelt dat anders door de eerste dag. Het is misschien even een andere vakantie dan wij de laatste jaren gewend zijn, maar het is echt vakantie. De sfeer op Cyprus is erg vriendlijk en relaxed. Deze vakantie gaat daarom zeker lukken. Morgen waarschijnlijk naar het strand. Moet niet vergeten om een voet foto in het water te maken voor één van mijn trouwe volgers. Het is traditie, maar een beetje bewijs dat ik in het water ben geweest.